NIJMEGEN EN VERDER........: Billie Turfloop

Mijn trilwekker ging om kwart voor zes weer af, niets geen mooie dame die me wekt maar het ruw getril haalt mij uit een of andere verre droom. Ik wordt wakker en de dame uit de droom is verdwenen als een donderslag bij heldere hemel. Vandaag staat de Billie Turfloop op het programma. Deze zal ik samen met wat collega’s gaan lopen in het mooie Zevenhuizen. Rond half acht waren we paraat met een aardig grote groep om de 40 km rondom Zevenhuizen te gaan lopen.

Koeievlaaien te over...

De tocht over alles behalve water, dat laatste laten we graag over aan een ander persoon. Al gauw liepen we door Weilanden en koeievlaaien en snoven we de boerenlucht op bij de boerderijen waar we langs liepen. We liepen op een aardig tempo door en na ongeveer 8 kilometer was er de eerste rustpost. Daar stond de koffie al klaar en tijdens de groepstrainingen merk ik wel dat de pauzes een welkome onderbreking zijn van het lopen. Als ik alleen loop dender ik meestal in een stuk door.

Na de koffie bikkelen we door de modder en onverharde paden, het is hier voor mij uitkijken geblazen. Maar met de koker op scherp en gewoon goed opletten kom ik vrijwel probleemloos er door heen. Hier leer je je eigen grenzen kennen en te verleggen. 8 maand geleden had ik nog niet kunnen bedenken dat ik zoveel en overal zal gaan wandelen. Dit is leuk en smaakt altijd naar meer, misschien is het wel verslavend net als bij hardlopen. Het is ook prachtig om in een groep te lopen want we hebben samen een doel en dat is Nijmegen!

Het is mooi weer, het zonnetje schijnt dan gaat het lopen vanzelf vindt ik. Ook hebben wij de bikkels weer in de groep. Dat zijn zij die het zichtbaar moeilijk hebben maar toch doorzetten. Helaas valt er een af, maar de rest zet door en daar kan je alleen maar bewondering voor hebben. Na 30 kilometer komen we in wat bosserij terecht, en daar is het echt moeilijk lopen. Ik moet constant opletten om niet ergens over te struikelen. Gelukkig gebeurd het niet, maar mijn linkervoet voelt wat pijnlijk aan. Eelt enzo is mijn logische conclusie, al blijkt later dat er toch een forse blaar die ontstaan is door het lopen op die paadjes. Maar dat is maar een blaar, een van de bikkels van vandaag bleek maar liefst 10 te hebben, dan kan je alleen maar een diepe buiging maken voor het feit dat ze het toch de tocht heeft volbracht!
2 aan 2 lopen wij Zevenhuizen weer binnen, waar we nagenieten van een lekker biertje!

Trouwens ik zie die Billie Turf ons dit niet na doen!