Kop koffie in Garnwerd

Razende auto’s, veel regen, hardlopers en pijnlijke voeten waren vandaag de hoofdingrediënten van mijn 9e wandeltraining. Voor vandaag had ik een voettocht naar Garnwerd uitgestippeld. Toen ik van huis vertrok was het nog heerlijk weer, geen wind en een lekker zonnetje. Na een uurtje lopen had was het zonnetje verruild door donkere wolken, en toen wist ik dat de poncho niet ongebruikt zal blijven vandaag. Maar dat geef niets want je mag best wel een beetje lijden toch? Ik was net de stad uit of de eerste hoosbui was een feit. De route die ik uitgestippeld had bestond voor de helft uit een drukke route met voorbij racende auto:s. Wat een haast allemaal, soms gewoon van het asociale af. Mijn doel Garnwerd kwam langzaam inzicht, dat is het mooie van het landschap daar want je het dorp al van ver al liggen. De weergoden besloten mij eens op de proef te stellen en gooiden de kraan volop, het plensde niet normaal en ik liep op een kaal stuk zonder enige beschutting. In mum van tijd waren mijn schoenen drijfnat en hetzelfde gold voor mijn broek. Allemaal niet erg het droog wel weer, even overwoog ik niet linksaf naar Garnwerd te gaan maar rechts weer terug naar stad. Ik baalde een beetje van weer een douche! Na een paar luidkeelse vloeken naar de weergoden toe besloot ik toch de route te lopen zoals ik die gepland had, want tja boeren die geven nooit op toch?

Drijfnat trok ik Garnwerd binnen, er was niemand buiten, en zeker geen gladiolen maar als het goed is komt dat nog/ Snel ergens een kop koffie gedronken om weer richting de stad te gaan want met Garnwerd had ik het verste punt van de route bereikt. Intussen kreeg ik door alle nattigheid wat last van mijn linkervoet. Weer een blaartje erbij, de teller staat nu in totaal op 3 dus valt wel mee dacht ik zo. Het was ineens weer heerlijk lopen, het zonnetje kwam er door en had 3 schapen als medewandelaars. Bij het eerst volgende wildrooster namen we afscheid en ieder vervolgde zijn eigen weg. De rest ging overwegend over fietspaden en dat liep heel rustig en fijn..Ineens werd er achter mij geroepen dat ik aan de kant moest, ik schrok me dood natuurlijk. Zo plotseling dat de stilte en rust verstoord werd. Wat bleek nu ik was midden in een hardloopwedstrijd terecht gekomen, en de koplopers kwamen langs. Dat beloofde nog wat want ik moest nog een aantal kilometers langs dat fietspad en als er straks de grote horde lopers er aan kwamen liep ik maar mooi in de weg. Gelukkig viel dat mee, de lopers kwamen aardig verspreid langs. Het begon bij mij wel weer een klein beetje te kriebelen toen ik die lopers zag, maar ja dat komt wel weer.

Langzaam maar zeker kwamen de vertrouwde contouren van de stad weer inzicht, dit keer was het echt een gevoel van thuiskomen, eerlijk gezegd was ik er een beetje doorheen, de voeten waren pijnlijk, en door de wind en regen was ik aardig murw gebeukt. Maar ja dat hoort er allemaal bij, en als het allemaal van een leiden dakje gaat heb je straks ook niet het gevoel dat je alles voor gedaan hebt toch? De falkesokken die ik vandaag voor het eerst gedragen heb ben ik wel tevreden over, heb echter nog wel twijfels over de schoenen het lijkt of die wat te weinig steun geven op een lange rit als deze. Nog maar effe een paar keer op lopen misschien dat het nog verandert.

Donkere wolken pakken zich samen boven de stad

Bij Dokwerd meteen al oponthoud door stuk of 5 vrachtschepen

Kan nog alle kanten op......

Een boerderij midden op het land

De koffie stond klaar

Medewandelaars

Kudde harlopers onderweg

Mooi stil en ruimte