Glory Days in Diekirch

Vanadaag was het zover, tijd om de heuvels van Luxemburg in te nemen. In alle vroegte werd er verzameld bij Hotel van der Valk bij Assen, allen volgepakt met allerlei kampeerspullen en samen een doel namelijk Diekirch!. We hadden een reis van ongeveer 6 uur voor de boeg, deze verliep op wat Pinkpop drukte na voorspoedig. Op de camping werd het kampement snel ingericht met wat tenten, het was weer even wennen want volgens mij was het voor mij sinds mijn jeugdjaren dat ik een tent van binnen zag. Daarna schreven wij ons in voor de 2 daagse tocht door het mooie Luxemburg. Daar was het al een gezellige drukte met allerlei wandelaars. Daarna effe lekker wezen eten bij een Italiaan waar het tropisch warm was. S avonds was de groep compleet, want de dames waren wat later gekomen. We waren nu in totaal met 10 lopers en 1 verzorger.




De eerste dag op tijd er af om rond 8 uur te kunnen starten, het wordt een mooie dag met veel zon. De eerste beklimming begint meteen al als we Diekirch uitlopen het is meteen een pittig stuk wat nog maar de eerste van de zovele heuvels was Dapper zetten we voort. De omgeving is er mooi en de sfeer ontspannend. Dan ineens klinken er oerkreten over de heuvels, het is Wilko die naast loper, sporter ook nog eens trainer is van een beloftenteam. Ze worden deze ochtend kampioen en dat mag heel Luxemburg weten. We lopen lekker verder, het is hier echt heuvel op en heuvel af. Vooral heuvel af is best wel pittig want er worden spieren gebruikt die je anders niet echt inspant. Na ongeveer 10 km staat Erik klaar met de nodige koffie en andere doping. De komende 2 dagen zal hij dit uitstekend verzorgen!
Na deze korte pauze gaan we weer vol volle moed de heuvels in, de heuvels worden hier toch wel wat steiler en dat maakt het lopen wel zwaar. Tot nu toe gaat het zonder blaren of andere pijntjes. Elke klim voelt als een soort overwinning, opgelucht wanneer je boven bent, maar de schijn bedriegt want naar beneden is net zo zwaar. De omgeving is gewoon prachtig, en met het mooie weer maakt dat nog een stukje mooier. Het wordt steeds zwaarder, maar bikkels die wij met Zn allen zijn zetten we stug door! Na de 20 km staat Erik er weer met hamburgers en ander welkom spul. Het is heerlijk om even te zitten.

De stemming zit er nog goed in bij de dames

\

We komen steeds meer militairen tegen, ze komen uit alle uithoeken van Europa, het geeft een gezellige sfeer en een leuk voor proefje voor de vierdaagse straks. We zetten door, heuvel na heuvel overwinnen we. Ik krijg intussen spijt dat ik de factor 30 in de tent heb laten liggen, want het zonnetje blijf schijnen en dat verneem ik zo langzamerhand. De groep is een beetje verspreid geraakt omdat iedereen toch op zijn eigen tempo loopt en dat is ook het verstandigste. De militairen echter moeten in een dezelfde tempo lopen, en samen met de bepakking maakt dat extra zwaar. Na 9 uur lopen komen we weer terug in Diekirch waar we moe maar blij dat we het gehaald hebben onder de douche gaan. Maar ja het wordt echt pas bikkelen want de douches zijn koud….
Koud gedoucht lieten we ons in de stoelen bij de Italiaan zakken. Wederom een heerlijk pizza!, en om 9 uur lagen we weer gezellig in de tent. De regendruppels die met velen na beneden kwamen voorspelden niets goeds voor dag 2.

De uitstekende verzorging onderweg....

De eerste heuvel bedwongen!

Achter gelaten door peleton?

Pittig stukkie in de zon zonder wind....

Mooi...

jaja blijven lachen...

Dag 2

De dag der Bikkels zo mag je die wel noemen! De regen was gelukkig wel grotendeels opgehouden, we zouden vandaag enkele buitjes over ons heen krijgen maar dat was te overzien. Sommige van ons waren dag 1 niet ongeschonden uitgekomen, wat pijntjes in knieën en blaren maakten de tocht nog zwaarder dan hij al was. Vandaag vertrokken we een uur eerder dan dag 1 en dat was te merken het was een stuk drukker en veel grote groepen. Ik moest even op gang komen en liep samen met wat andere snelle jongens voor in de groep mee. Het was een stuk frisser dan dag 1 maar dat mocht de pret niet drukken.

Veel groepen militairen waarvan veel groepen zongen, en dat geeft deze loop nog een specialer tintje vindt ik zelf. Het is machtig mooi wanneer je in het dal loopt en je de soldaten hoort zingen die verderop de heuvel lopen, ik zal het al bijna jammer vinden dat ik nooit in de militaire dienst heb gezeten. Veel soldaten hadden het zwaar, die lopen ook nog eens met bepakking en wij hebben heel luxe een verzorger die met van alles klaar staat. Zelf begon ik wat last te krijgen van mijn grote tenen, waar wat overtollige eelt op gekweekt was. Maar dat stelde niet echt veel voor. Opeens klinkt er achter ons massaal HIP. HOP!, het is een grote groep uit Haaglanden die al zingend de heuvels bedwingen. Gestaag liepen we verder, we liepen door bossen waarvan de paden totaal al omgeploegd waren door weet ik hoeveel laarzen, het was voor mij soms even uitkijken niet in een gat te stappen of te struikelen maar al dat ging mij best af. Het enige waar ik over struikelde dit weekend waren de tentlijnen… Na de laatste rustpauze stond ons nog een forse klim te wachten, daarna was een heel stuk fors dalen. Weer lange stukken met klim en dal werk, hier worden de echte bikkels geboren. Hier kom je jezelf tegen, niets geen man met de hamer maar jezelf. We zetten stug door, geen verstand op nul want je moet natuurlijk ook nog kunnen genieten van de omgeving. Soms liepen we achter zingende soldaten en dat loopt op een of andere manier toch makkelijker.

Wir lauffen nur hause ofzo...

Dan hebben we de laatste heuvel bedwongen, het zware werk zit erop. Omdat de groep wat uit elkaar is gelopen besluiten we te wachten bij een biertentje waar de poloniase meteen wordt ingezet. Het was zwaar, en sommigen zijn er totaal doorheen. die loodzware laatste kilometers wegen als een loden last in de schoenen. Maar aan alles komt een eind dus ook aan deze mooie 40 kilometers. De tranen vloeien, dat is helemaal niet erg want de streep is gehaald! Het doel is bereikt!, het toch maar effe gedaan! Het waren 2 geweldige dagen en iedereen heeft het gehaald en dat is het belangrijkste!

Glory days, in the wink of the girls eye, glory days, Glory days!!

Wij zijn bikkels!